 |
 |
« یا ودود »
18ذیحجه است،
قافله ای می آید:راهش حق،بارش ایمان ومقصدش الله.
موجی از انسان ها در دریای غدیر در تلاطم است.
قافله سالاری چون محمد(ص) در پیشاپیش.
افق اسلام،هنوز چشم انتظار طلوع خورشیدی است،
که با دمیدن آن بر طومار دین، مُهر اکمال خواهد خورد.
چرا که:امّت بی امام،رمه ی بی چوپان است،
و گلّه ی بی شبان،
وراه بی علامت،
و شب بی چراغ،
و کشتی بی ناخدا،
و دشت بی چشمه و...
و قنات خشکیده و بی آب.
در هیجدهم ماه ذیحجه ی سال دهم هجری قمری،حضرت محمد(ص) هنگام مراجعت از حجة الوداع، علی بن ابی طالب(ع) را به عنوان جانشین خود،به یارانشان معرفی نمودند.این واقعه در محلی به نام غدیر خم روی داد که آبگیری است واقع در میان مکه و مدینه.پیامبر اسلام(ص) در آن هنگام بر بالای منبری که از جهاز شتران مهیا شده بود رفتند و پس از قرائت خطبه ای،بازوی حضرت علی (ع) را به دست گرفتند و به یاران خویش از مهاجرین و انصار فرمودند:«هر که من مولای اویم علی هم مولای اوست».از این رو این روز در تاریخ شیعه،اهمیت ویژه ای یافته و به نام عید غدیر خم از آن یاد می شود.
آری غدیر روز تکمیل دین و اتمام نعمت است
عید هواداران حق و وفا داران به پیامبر(ص) است
عید عدالت و رهبری
عید انسانیت و کمال طلبی
عید شعله افکنی بر اندیشه ها
عید امید آفرینی درد ها
غدیر روز بشریت و روز انسان است
غدیر تداوم رسالت محمد(ص) در ولایت علی (ع) است
غدیر عید پیمان و میثاق و عهد است... .
«عید غدیر رو پیشاپیش به شما دوستان خوب تبریک عرض می کنم.»
«یا حق»
 |
 |
